Tuvalet Eğitimine Ne Zaman Başlanmalıdır?
Çocukların kakaları ve çişleri geldiğini fark edip, tutarak tuvalete kadar ulaşmaları için yeterli bir fiziksel ve duygusal gelişime ulaşmış olmaları gerekir. Öncelikle kakasını kontrol etmesini bekleriz sonrasında çişi
Tuvalet eğitimine başlama zamanı yeni bir kardeşin doğumuna, hastalık sırasına, aileden birinin ayrılmasına kısaca aile içi yeni ve alışılması gereken bir durumun varlığına rastlamamalıdır.
Her çocuğun faklı olduğunu unutmadan genel olarak 18. Ay sonrası İçin eğitime başlamanızı önere biliriz.
Çocuğun Tuvalet Eğitimine Hazır Olduğunu Gösteren Belirtiler Nelerdir?
Tuvalet eğitimine başlamadan önce ebeveyninin bu sürece hazır olması ve sonrasında çocuğun buna hazır olduğunu gösterdiğini düşündüğümüz işaretleri gözlemlemeliyiz. Yani ebeveynlerin uygun zamanı anlamayı istemesi, çocuğun hazır olup olmadığını algılayabilmesi, aile içi streslerin olmaması ve çocuğun bakımı ile ilgilenen diğer kişilerle konuyu konuşup bir uzlaşmaya varması gereklidir.
Hazır olmayan bir ebeveynin ve çocuğun başarısızlığa uğrama olasılığı daha sık gözlenir . Ebeveynin çocuğa ilgileri iyi ise bu belirtileri gözlemiş olma olasılıkları daha yüksektir. Çocuğun hazır olduğunu gösteren fiziksel, zihinsel ve ruhsal belirtiler vardır.
Fiziksel belirtiler: kuru kalkma, gün içinde 2 saatten uzun kuru kalma, ıslak bez sayısının azalması, her gün benzer saatlerde kaka yapma, oturma, çömelme, yürüme gibi hareketleri rahatça yapabilme, pantolonunu giyebilme, ıslak ve kuru arasındaki ayrımı fark edebilme gibi yetenekleri kazanmış olduğuna ilişkin belirtilerdir.
Zihinsel belirtiler; Sıkıştığını ifade edebilme, söylenenleri yapabilme, kaka ya da çiş geldiğini fark etmedir.
Ruhsal belirtiler; aile bireylerini taklit etmeye hevesli olma, kakalı ya da ıslak bezden rahatsız olma, 5-10 dakika tuvalette oturduğunda huzursuzlanmama gibi durumlar gözlenmelidir.
Tuvalet Eğitimi Nasıl Verilmeli ?
Uygun zaman olduğuna karar verildikten sonra çocukla konu ile ilgili yaşına uygun konuşmalar yapılmalıdır. Bu konuşmalar, tuvaletimizi nereye yapmamız gerektiği , kuru kalmanın rahatlığı gibi konuları içerebilir. Bezini değiştirirken yeniden bağlanmak istemediğinde lazımlık ya da tuvaleti kullanmaya teşvik edilebilir. Öykülerden ve masallardan yararlanılabilir. Çocukluk döneminde iletişimin merkezinde olan oyun ve oyuncaklardan destek alına bilir
Çocuğun konuya istekli olduğu fark edildiğinde lazımlık almaya birlikte gidilebilir. Nasıl kullanıldığı anlatılmalı.
Başlangıç için günde 3 ile 5 kez arası 5-10 dakika lazımlıkta oturtmanızı tavsiye ede bilirim . Yemekten 20-30 dakika sonrası doğru zaman olabilir. Sürekli tuvaletin var mı ya da tuvalete gidelim mi diye sorulmamalı, çünkü bu şekilde davrandığınızda kontröl mekanizmasını siz yönetmiş olursunuz ve çocuğun öğrenmesi geçilir.Başlangıç sürecinde beze yapılan kakalar “yeri burası“ diye belirtilerek onunla birlikte tuvalete dökülebilir.
Lazımlığı kullanamama, korkma ya da kazalar oluştuğunda asla utandırılmamalı, çocuk ısrar edilememeli. Yaz ayları gibi annenin daha rahat olduğu, bez olmadan dolaşma olanaklarının bulunduğu aylar tercih edile bilir. Ailelere bu süreçte çocuğun duygu ve davranışlarını anlaya bileceği , konuya yoğunlaşmaları, her çocuğun farklı olabileceği bu nedenle esnek olmaları gerektiği anımsatılmalıdır.
Tuvalet eğitimi sırasında bazı güçlükler yaşanabilir.Bu süreçlerde çocuğa kızmak başkası ile kıyaslamak ya da hemen pes edip tekrardan bezi bağlamak gibi davranışlardan kaçının.Çünkü unutmamanız gereken bir nokta ki onun da bir alışma adaptasyon yani öğrenme süreci var
Tuvalet eğitimi almış çocuklarda da 4-5 yaşa dek kazalar olabilir. Stresli zamanlarda öğrenilmiş davranışlarda davranış geriliği yani öğrendiğinin tersini yapma gözlene bilir. Bunların hoş görü ve sabırla karşılanmalı
Öneriler